در صحنه بین المللی و مقابله با استکبار، اصل بر تهاجم است

در عرصه بین الملل و مقابله با استکبار، اصل بر تهاجم است/ اگر رییس جمهور زودتر به مصر سفر می کرد، از تحولات منطقه بیشتر بهره می بردیم

دکتر کامران باقری لنکران وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دولت نهم طی گفتگویی به تشریح موقعیت جمهوری اسلامی در عرصه بین المللی و بویژه بعد از بیداری اسلامی پرداخت.

به گزارش رجانیوز، وی که با صابرنیوز  گفتگو کرده است، ضمن پرداختن به بایدها و نبایدهای حرکت در عرصه بین المللی، نیم نگاهی نیز به وضعیت داخلی و گروه های مختلف داشته است؛ هر چند وی معتقد است برخی از داخلی ها با گروه های انقلابی تنها اختلاف سلیقه ندارند و با فاصله گرفتن از اصول و مبانی نظام اسلامی، خواسته یا ناخواسته به دشمنان در داخل کشور  کمک می کنند. متن کامل این گفتگو را می خوانید:

 

دکتر لنکرانی پیرامون مسائل بین المللی اظهار داشت: درگیری اصلی گفتمان انقلاب اسلامی با دشمنان خارجی است و در این مسیر هر حرکتی غیر از تهاجم محکوم به شکست است، یعنی اینکه ما در عرصه بین المللی موضعمان باید تهاجمی باشد، به دلیل اینکه ظرفیت های انقلاب اسلامی از نظر ایجابی به خوبی هنوز شناخته نشده است، متاسفانه برخی که در عرصه بین المللی وارد می شوند، مواضعشان نهایتا به موضع گیری های سازشکارانه ختم می شود و نتیجه اش می شود که به نفع نظام حاکم جهانی از بخشی آرمان ها دست می کشند.

 

وی گفت: حرکت های خوبی در عرصه ی سیاست بین المللی از جانب نظام اسلامی ما در طی سی و چهار سال بعد از انقلاب اسلامی و به ویژه در سال های اخیر اتفاق افتاده است، خوبی این حرکت ها این بوده که گفتمان انقلاب اسلامی در مخالفت با نظام سلطه جهانی ترویج شود و باعث شده شناخت مردم از جنبه ظلم ستیزی و استکبار ستیزی انقلاب اسلامی در سطح بین المللی خیلی بیشتر شود و اینها دست آوردهای مهمی است و قابل انکار هم نیست.

 

برخی از تصمیم گیری ها در عرصه بین المللی در سطح باقی مانده و به عمق نرسیده است

باقری لنکرانی پیرامون نقاط ضعفی که در سطح بین المللی وجود دارد، افزود: یکسری نقاط ضعفی در عرصه بین المللی داریم که باعث شده بسیاری از این موضع گیری ها در سطح باقی مانده و به عمق نرفته است و یا پیگیری نشده لذا خیلی از عرصه ها که می توانست ظرفیتی برای انقلاب اسلامی به بار بیاورد و یا برخی از مداخلات که می توانست جریان سازی کند، به موقع انجام نشد.

وی در ادامه پیرامون تحولات مصر گفت: به عنوان مثال یک سال از پیروزی  مردم مصر  گذشت، اولین رئیس جمهوری که به مصر مسافرت کرد، نخست وزیر ترکیه بود و بعد از آن یکسری از سران عرب به مصر رفتند و با یک برنامه ریزی حساب شده این انقلاب مردمی را که می توانست طلیعه دار یک حرکت بزرگی در جهان اسلام باشد را سعی کردند از مسیرش منحرف کنند و نهایتا منجر به این شد که ما می بینیم نسل جوان مصر دچار ابهام شدند و به خوبی تفاوت دیدگاهها را متوجه نمی شوند و به همین دلیل خیلی از صحنه های ناپسند در همان میدان التحریر که نماد بیداری اسلامی مردم مصر بود دیده می شود که بخش مهمی از آن مربوط می شود به این ابهامی که در این فضای سیاسی مصر بوجود آمد و در این ابهامی که بوجود آمد فصل مهمی از آن مربوط به کسانی بود که سعی کردند انقلاب مردم مصر را مصادره به مطلوب کنند.

 

مدتی قبل از اینکه خیزش مردم مصر شروع شود سفر رئیس جمهور کشور ما به لبنان اتفاق افتاد و آن استقبال بزرگ مردمی را به همراه داشت، این امر می توانست سر فصل یکسری اقدامات منطقه ای باشد و همان استقبال مردمی می توانست در مصر هم تکرار شود، تاخیر در سفر رئیس جمهور کشور ما به مصر منجر به این شد که سفر اخیر مصر آن جلوه مردمی که سفر لبنان داشت را به هیج وجه نداشته باشد.

در صحنه بین المللی و مقابله با استکبار، اصل بر تهاجم است

وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دولت نهم پیرامون سفر گذشته رئیس جمهور کشورمان به لبنان اظهار داشت: در سفر لبنان صحنه هایی پیش آمد که جای تقدیر دارد از جمله این صحنه که جنگنده اسرائیلی در فضا در حال پرواز بود و رئیس جمهور کشور هم به صحبت کردنش ادامه می داد و یا صحنه ای که در نزدیکی مرز اسرائیل رئیس جمهور کشور اسلامی ایران رفت و سخنرانی کرد،  احمدی نژاد با این کار شجاعت دینی خود را به نمایش گذاشت، ولی در همان سفر دیدم که یک فرد را پر رنگ کردند،  یعنی افتتاح پروژه های جنوب لبنان توسط شخصی انجام شد که بالاخره مومنین جنوب لبنان نسبت به او انتقاد جدی داشتند و این یک نقطه ضعفی بود و آغاز یکسری از گسست ها شد و می توانست این اتفاق رخ ندهد هر جایی که به جای دفاع از هویت و مبنا و ارزش ها، صحنه کار تبدیل به دفاع از اشخاص شد عقب گرد کردیم، به هر حال در صحنه بین المللی و در مقابله با استکبار، اصل بر تهاجم است و تعاملات هم باید مبتنی بر تهاجمات انجام بگیرد.

لنکرانی پیرامون استراتژی حرکت در عرصه داخلی کشور نیز گفت: در رابطه با عرصه داخلی ملا صدرا رضوان الله تعالی علیه یک جمله ای دارد که می فرماید:"شما نسبت به همراهان خودتان باید مثل عقاب باشید و همتتان را بلند بگیرید، با کسی دشمنی را مبنا قرار ندهید و مثل لاشخور به دنبال اختلافات درونی نگردید."

 

تفاوت سلیقه ها نباید منجر به این شود که طرف مقابل خود را شیطان فرض کنیم

باقری لنکرانی در ادامه اظهار داشت: رهبر معظم انقلاب اخیرا در سفر خراسان شمالی فرمودند که  ممکن است که سلیقه های افراد با یکدیگر متفاوت باشد اما این تفاوت سلیقه ها نباید منجر به این شود که ما طرف مقابل خودمان را شیطان فرض کنیم، ایشان تصریح کردند که نباید همان فریادی را که بر سر امریکا و اسرائیل کشیده می شود ما بر سر دوستان خودمان بکشیم، سلایق ما ممکن است که متفاوت باشد و انتقادهای جدی نسبت به یکدیگر داشته باشیم ولی سطح برخورد باید متفاوت باشد.

برخوردها در عرصه داخلی و خارجی باید متفاوت باشد و این دو صحنه را نباید با هم مخلوط کرد

سخنگوی جبهه پایداری تفاوت های برخوردها در عرصه داخلی و بین المللی گفت: باید برخوردهایمان در دو عرصه داخلی و بین المللی تفاوت داشته باشد و این دو صحنه را نباید با یکدیگر مخلوط کنیم. نگاه دینی این آموزش را به ما می دهد که برخورد تهاجمی ما  و "اشداء علی الکفار ما"، واقعا "اشداء علی الکفار" باشد و واقعا باورمان بر این باشد که تمام کسانی که در جبهه انقلاب اسلامی تعریف می شوند ولو اینکه با سلایق مختلف هستند اما این ها به هر حال برادران و خواهرانی هستند که بالاخره ارزشمند هستند منتهی ما اختلاف سلیقه با برخی از این آقایان داریم و ما سلیقه آنها را نمی پسندیم و به رفتار و عملکردشان انتقاد جدی داریم ولی معنای این انتقاد این نیست که ما رفتارمان با اینها مانند رفتار ما با آمریکا باشد بلکه رفتار ما باید با اذعان به این باشد که ای برادر من! شما دارید اشتباه می کنید.

 

در عرصه داخلی با گروهی روبرو هستیم که به  تعبیر قرآن، منافقینی هستند که از کفار بدتر اند.

عضو شورای مرکزی جبهه پایداری پیرامون منافقین داخلی گفت: البته در عرصه داخلی با یک گروهی روبرو هستیم که به تعبیر امام خمینی (ره) و تعبیری که از قرآن کریم برخواسته، منافقینی هستند که از کفار بدتر هستند.

 

منافقین داخلی سه دسته هستند، دسته اول از آنها رسما نمایندگی دشمن خارجی را در داخل انجام می دهند، دسته دوم افرادی هستند که این قدر منافع خودشان برایشان مهم است که حاضرند به خاطر منافع خودشان همه مصالح ملی و منافع مردمی را زیر پا بگذارند مثل اتفاقی که در سال 88 افتاد و یک عده به خاطر اینکه  جایگاه خودشان را حفظ کنند و از منیت شان دست نکشند حاضر شدند منافع ملی را زیر سوال ببرند، دسته سوم، افرادی هستند که در چهره مومنین ظاهر می شوند ولی در واقع این افراد بیش از آن که  مبانی دینی را دنبال کنند به دنبال قدرت طلبی های فردی خودشان هستند که حساب این افراد نیز قطعا از دوستانی که با آنها اختلاف سلیقه داریم جدا می باشد.