شعر: شیعه می‌نازد به نام عسگرى
سه شنبه, ۱ اسفند ۱۳۹۱، ۰۳:۲۴ ب.ظ
شعر: شیعه می‌نازد به نام عسگرى
هشتم ربیع الثانی در تقویم شیعیان بزرگداشت ولادت امامی است که نام گرامی او یادآور نام فرزند برومندش امام مهدی حضرت صاحب الزمان(عج) است؛ امامی که با تمهید و زمینه سازی روحی و عقیدتی، شیعیان را برای رود به دوران غیبت آماده کرد.
به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان
ایران»؛ امام یازدهم شیعیان «حسن بن علی» نام دارد و کنیه ایشان« ابومحمد» و
لقبش زکّی و عسکری است. ایشان در 8 ربیع الثانی سال 232 هجری در مدینه به
دنیا آمد و در جمعه هشتم ربیع الاول سال 260 در سن 28 سالگی به شهادت رسید و
در سامرا به خاک سپرده شد.
خلفای عباسی برای اینکه امامان معصوم(ع)
را تحت نظر بگیرند و بر فعالیت‌های فکری و سیاسی آنان احاطه داشته باشند،
آنان را از مدینه منوره(که مرکز علم و دین بود) به بغداد و سامراء و خراسان
(که پایتخت‌های دستگاه حاکمه بود) فرامی خواندند. به همین جهت امام حسن
عسکری(ع) تقریباً تمام عمر را یا در زندان و یا در تبعید به سر برد. حضرت 2
ساله بود که به همراه پدرش به تبعیدگاه رفت و مدت 20 سال همراه با آن حضرت
در تبعید بود. به همین دلیل اصحاب نمی‌توانستند خدمت ایشان برسند اما امام
حسن عسکری(ع) با ایجاد تشکیلات سری، پیروان خود را سازماندهی کرد.
عاشقا، مستانگى از سر بگیر
ساقى از ره مىرسد ساغر بگیر
مرغ دل را از قفس آزاد کن
با پرستوهاى عاشق پر بگیر
پر بزن تا کوىِ یارِ مَه لقا
جا به بامِ خانه دلبر بگیر
گرچو من بشکسته بالى غم مخور
با ولاى یار بال و پر بگیر
جشن میلاد امام عسگرى
آمده عیدى ز پیغمبر بگیر
هر چه مىخواهد دلت از یُمن او
از یَدِ پر قدرت حیدر بگیر
طالب عفوى اگر با یا حسن
دامن محبوبه داور بگیر
شیعه مىنازد به نام عسگرى
یا اباالمهدى امام عسگرى
کیست او بر شیعیان مولاستى
کیست او نور دل طاهاستى
کیست او ابن الرضا، بابُ الهدى
پور حیدر زاده زهراستى
کیست او کز مقدمش هفت آسمان
غرق زینب باشد و غوغاستى
کیست او اندر رهش پیغمبران
دست بر سینه همه برپاستى
کیست او سرمایه هستى حق
یاسِ بى مثل جهان آراستى
کیست او عشق خداى سرمدى
عاشقى را بهترین معناستى
او امام عسگرى باشد که بر
خستگان عشق مولاناستى
شیعه مىنازد به نام عسگرى
یا اباالمهدى امام عسگرى
اى تجلى خدا سیماى تو
جلوه حق چهره زیباى تو
پرچم شیعه به دوشت استوار
اعتدالش از قد رعناى تو
کى شود اى جرعه بخش عاشقان
ساغرى مِى نوشم از صهباى تو
اى دَهُم فرزند دلبند على
کى شود بوسه زنم بر پاى تو
جانثار مکتب پاک توایم
در شب میلاد پر غوغاى تو
سامرا امشب ندارد زائرى
اى فدایت عاشق شیداى تو
میهمان بزم میلاد توایم
تا بیاد مهدى تنهاى تو
شیعه مىنازد به نام عسگرى
یا اباالمهدى امام عسگرى
حمد و تسبیح تو را قرآن کند
فخر بر تو حضرت سبحان کند
نورِ پاکت دیده را روشن کند
ظرف دلها را پر از ایمان کند
دردهاى بى شمار شیعه را
عشق پاکت دلبرا درمان کند
یاد تو اى رهبر تحت نظر
مشکلات شیعه را آسان کند
اقتدارت همچنان پاینده است
گر عدو خانه به تو زندان کند
عشق تو خورشید سازد ذره را
هر دل شوریده را سلمان کند
شد دعاى بزم میلادت شها
مهدیت ما را به خود مهمان کند
شیعه مىنازد به نام عسگرى
یا اباالمهدى امام عسگرى
اى به دوشَت پرچم عِز و شَرَف
اى شده بر غربت دوران هدف
پورِ جود و سبط زهد و نجلِ حق
سائلان گِردِ حریمت صف به صف
مادرت بانوىِ یثرب فاطمه
بابِ تو شیرِ خدا شاهِ نجف
سلبِ آزادى شد اَز تو تا شود
سدِّ راهِ مهدى آن نورِ خَلَف
حرمتت را زیرِ پا بگذاشتند
قدر تو نشناختند اى وا اَسَف
حقْ مُقَدَّر کرد تا فرزند تو
باز هم احیا کند عدل و شرف
بى نیاز از خلق عالم مىشود
هر که آرد ذرّهاى عشقت به کف
شیعه مىنازد به نام عسگرى
یا اباالمهدى امام عسگرى
عاشقان دارد صفایى سامرا
بارگاه جانفزایى سامرا
کعبه دلهاى عاشق سامرا
قبله جانهاى مایى سامرا
هم نجف هم مشهدى و هم بقیع
کاظمینى، کربلایى سامرا
زائر هر روز تو مهدى بُوَد
با نوایش آشنایى سامرا
سوى خود هر عاشقى را مىکشى
با کمال دلربایى سامرا
کاش من در خون خود غلطان شَوَم
تا بگیرم در تو جایى سامرا
عاشقى آوارهام من آمدم
کُنج تو گیرم سرایى سامرا
شیعه مىنازد به نام عسگرى
یا اباالمهدى امام عسگرى
شاعر: سید محمد میر هاشمی
